mUltimate Chopin

op. 44, Polonez fis-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Zmiany akompaniamentu

t. 18

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Ósemki eis-h w Wn

Wn bez cis   miniatura pion na 2.

Ósemki cis-eis-h w Wf (→Wa)

Wfa TGTU, miniatura: pion na 2
..

Nuty cis zostały dodane w czterech ósemkowych akordach w korekcie Wf (→Wa), niemal na pewno przez Chopina. Identyczne poprawki wprowadzono również w trzech analogicznych miejscach – t. 44, 277 i 303. Patrz też t. 70.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf

t. 23-24

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Jedno d2 w Wn

Wn t. 23: tylko drugie d w l.r.; t. 24: tylko pierwsze d2 i pierwsze d

2 d i 2 d2 w Wf (→Wa)

Wfa TGTU
..

W tekście głównym uwzględniamy wewnętrzne nuty (d i d2) dodane do oktaw A-a i a1-a2 w korekcie Wf (→Wa), niewątpliwie przez Chopina.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf

t. 49-50

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

3 d2 w Wn

! miniat: wycinek kombinowany : 1. miara 49 + 3. miara 49 i 1. miara 50, obie pięciolinie (jak w t. 23-24 tylko więcej w 2. odcinku).
Tu t. 49 i 50: bez d w l.r., t. 50 d2 tylko na raz

5 d i 4 d2 w Wf (→Wa1)

Wf, Wa1 t.49 TGTU, t. 50: TGTU + d w l.r. w trzydziestodwójce

4 d i 4 d2 w Wa2 (→Wa3)

Wa2,3 TGTU
..

Tak jak w t. 23-24 i analogicznych, tekst główny opieramy na skorygowanym przez Chopina Wf, pomijając jedynie d dodane niewątpliwie pomyłkowo do trzydziestodwójki A-a w t. 50. Z tego dźwięku zrezygnowano również w Wa2 (→Wa3), przypuszczalnie na podstawie porównania z analogicznym t. 283.

Tak jak w t. 23-24 i analogicznych, podążamy za skorygowanym przez Chopina Wf z jednym wyjątkiem, o którym poniżej. W t. 49 kompozytor dodał dwa dźwięki d – na 1. i 3. mierze w l.r., co odtwarzamy w tekście głównym. W t. 50 natomiast widnieje dodatkowe d2 w pierwszej szesnastce trioli w p.r. (które odtwarzamy) i trzy dźwięki d w pierwszych kolejnych wartościach taktu w l.r., z których w tekście głównym odtwarzamy tylko pierwszy i trzeci, uznając drugi za pomyłkę (zapewne sztycharza) na podstawie porównania z partią prawej ręki oraz identycznym t. 283. Z tego dźwięku zrezygnowano również w Wa2 (→Wa3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 75-76

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Bez d w l.r. w Wn

Wn puste

3 d w l.r. w Wf (→Wa)

Wfa TGTU
..

Tak jak w t. 23-24 i analog., w tekście głównym podążamy za skorygowanym przez Chopina Wf, w którym dodał on w partii l.r. trzy nuty d: na 1. i 3. mierze t. 75 oraz na 1. mierze t. 76.

Tak jak w t. 23-24 i analog., w tekście głównym podążamy za skorygowanym przez Chopina Wf, a więc dodajemy w partii l.r. trzy dźwięki d: na 1. i 3. mierze t. 75 oraz na 1. mierze t. 76.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf

t. 224

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

..

Na 2. i 3. mierze taktu widoczne są w AImaz poprawki dolnych nut pr.r., których ostateczny rezultat nie jest całkiem jasny. Ćwierćnutę na 2. mierze można odczytywać jako d2-a2 lub cis2-a2, gdyż nie jest pewne, czy Chopin przerabiał cis2 na d2, czy odwrotnie. Zdaniem redakcji, bardziej prawdopodobna jest pierwsza możliwość, na co wskazuje poprawka następnej ćwierćnuty, w której c2 zostało zmienione na cis2. Prawdopodobnie więc Chopin zapisał początkowo taki sam postęp harmoniczny, jak w następnym takcie (cis2-a2 i c2-ais2), by następnie powyższyć obie dolne nuty, co dało d2-a2 i cis2-ais2. Tekst Poloneza mówi nam, że ostatecznie Chopin zrezygnował z tego urozmaicenia.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu